Rododendrony (Różanecznik), to przepiękne rośliny krzewiaste należące do rodziny wrzosowatych. Liczba odmian rododendronów jest stosunkowo duża gdyż wyróżnia się ponad 1000 gatunków. Niektóre z nich są wynikiem krzyżowania gatunków. W zależności od odmiany różaneczniki występują z różnobarwnym kwiatostanem. Dzięki temu cieszą się dużą popularnością jako rośliny ozdobne do ogrodów. Są to rośliny długowieczne ale i wymagające odpowiedniej pielęgnacji.
Spis treści:
- Rododendrony (Różanecznik) – charakterystyka i odmiany
- Rododendrony (Różanecznik) – kiedy sadzić i gdzie?
- Rododendron – uprawa
- Rododendron – pielęgnacja
- Rododendron – choroby
Rododendrony (Różanecznik) – charakterystyka i odmiany
Wśród licznych odmian można wyróżnić niewielkie krzewy, kilku metrowe krzewy, a nawet drzewa, które przeważnie rosną dziko w lasach górskich i dzięki odpowiednim warunkom potrafią osiągnąć do 20 metrów w wysokości. Rododendrony w większości odmian są mrozoodporne oraz charakteryzują się powolnym zrostem. Ich liście od górnej strony są intensywnie zielone, zaś od doły są szarozielone z widocznym unerwieniem. Liście większości różaneczników i odpowiednich warunkach pozostają zielone przez cały rok.
ZOBACZ TAKŻE: GIRLANDY KWIATOWE – POWIEW WIOSNY W TWOIM DOMU
Niewątpliwie cechą charakterystyczną dla Rododendronów są ich przepiękne kwiatostany. Rośliny te kwitną obficie i występują w szerokiej gamie kolorystycznej. Można jest spotkać w barwie od białej, poprzez odcienie żółci, czerwieni, różu, aż do barwy fioletowej z wykluczeniem odcieni jasnoniebieskich. Kwiaty wyrastają na jednej długiej łodydze w kwiatostanach umiejscowionych na szczycie pędu. Płatki kwiatów charakteryzują się nierówną koroną. W pełni kwiatostany rododendronów rozwijają się w kwietniu oraz maju, ale istnieją odmiany, które kwitną już w marcu, takie jak różanecznik wczesny. Do najpopularniejszych odmian różaneczników zaliczają się: rododendrony królewskie, różaneczniki wielkokwiatowe, różaneczniki japońskie, różaneczniki drobnokwiatowe.
Rododendrony (Różanecznik) – kiedy sadzić i gdzie?
Najlepszym czasem na sadzenie rododendronów jest okres pomiędzy kwietniem, a wrześniem. Rododendrony posiadają zwarty i stosunkowo płytki system korzeniowy. Dzięki temu sadzenie ich nie jest zbytnio skomplikowane. Natomiast większe wymagania rododendrony wykazują pod względem doboru miejsca ich posadzenia oraz rodzaju gleby. Stanowisko dla tej rośliny powinno być zacienione i osłonięte od wiatru.
W trakcie sadzenia dobrze jest wykopać większy dół niż system korzeniowy rośliny i wypełnić go odpowiednią mieszanką do rododendronów. Jest to wysoce istotne gdyż roślina ta potrzebuje żyznej, próchniczej, kwaśnej oraz odpowiednio nawodnionej gleby.
ZOBACZ TAKŻE: LILIE – DORODNE KWIATY DO KAŻDEGO OGRODU
Po posadzeniu krzewów warto wokół rośliny wysypać warstwę igliwia, kory lub torfu. Taka warstwa będzie stanowiła ochronę dla rośliny przed chwastami oraz utratą wilgoci. Ściółkę pod roślina należy systematycznie uzupełniać. Zbyt wysoki odczyn gleby może być przyczyną na przykład: słabego wzrostu rododendronów, podatnością na choroby, słabym kwiatostanem, a nawet żółknięciem liści. Odpowiedni odczyn dla rododendronów to pH od 4.5 do 5.5. Gdy rododendron zostanie posadzony w pełnym słońcu istniej duże ryzyko iż zacznie wysychać bądź chorować.
Bardzo często sadzonki różanecznika kupujemy w pojemnikach. Przed wsadzeniem sadzonki do gleby należy dokładnie obejrzeć roślinę i sprawdzić czy nie jest ona przesuszona oraz niema objawów chorobowych bądź śladów bytowania szkodników. Dodatkowo warto sprawdzić czy system korzeniowy nie jest uszkodzony.
Rododendron – uprawa
Postawą uprawy rododendronów jest zapewnienie im odpowiedniego środowiska i pielęgnacji. Oprócz wymogów glebowych, jak wyżej wymieniono należy zapewnić, tym pięknym roślinom nawodnienie. Odpowiednio nawilżona gleba dla rododendron to taka, która jest stale wilgotna ale nie w dużym stopniu. Lekkie, stałe nawodnienie korzystnie wpływa na prawidłowy rozwój tychże roślin.
Rododendron to roślina, którą można rozmnażać. Jednym ze sposobów ich rozmnażania jest stosunkowo prosta aczkolwiek czasochłonna metoda przez okłady. Takie rozmnażanie należy rozpocząć wiosną lub latem. W tym celu trzeba w pobliżu krzewu rododendrona wykopać niewielki rowek o głębokości około 15 cm. Przy tym zabiegu należy uważać aby nie uszkodzić systemu korzeniowego już rosnącej rośliny. Następnie jedną z gałązek rośliny należy kolejno: delikatnie uszkodzić, zagiąć i wsadzić do rowka.
Po wykonaniu tych czynności gałązkę przysypujemy ziemią, tak aby uszkodzony fragment znalazł się pod warstwą ziemi. Niestety nigdy nie ma stu procentowej pewności iż rozmnażanie się powiedzie, a jego efektów można się spodziewać dopiero po dwóch latach.
Rododendron – pielęgnacja
Pod względem pielęgnacji rododendrony są dość wymagające. Wiosną i latem różaneczniki dobrze jest systematycznie odżywiać nawozami przeznaczonymi dla roślin wrzosowatych. Przed nawożeniem należy upewnić się iż nawóz nie zawiera wapnia. Nawożenie zapobiega powstawaniu wielu chorób oraz wzmacnia całą roślinę. Jednak należy pamiętać aby nawożenie odbywało się zgodnie z instrukcja danego nawozu. Nigdy nie nawozimy rododendronów na tak zwany zapas.
Rododendrony wymagają regularnego podlewania zwłaszcza w okresie wiosennym kiedy kwitną. Latem nawodnienie nie powinno być bardzo intensywne ale za to stałe. Natomiast jesienią rododendrony należy zacząć intensywniej nawadniać. Dzięki temu nie zabraknie im wody w okresie zimowym i lepiej zniosą ten czas. Krzewy można podlewać zarówno doglebowo, jak i dolistnie. Co prawda rododendrony nie wymagają przycinania gałązek ale należy usuwać z krzewu obumarłe pędy, uschnięte liście oraz przekwitłe kwiatostany.
W celu uśnięcia przekwitniętego kwiatostanu najlepiej wykonać to ręką bez użycia nożyczek czy sekatora. Istotne jest aby wykonać to zaraz po zakończonym kwitnieniu ponieważ pobierane składniki odżywcze nadal są dostarczane do przekwitłych kwiatów. Usunięcie przekwitłego kwiatostanów spowoduje iż składniki odżywcze zostaną wykorzystane do wytworzenia się nowych pąków oraz rozwoju i wzrostu całej rośliny. Na okres zimowy ziemię zwłaszcza wokół młodych rododendronów warto okryć gałązkami bądź włókniną.
Rododendron – choroby
Krzewy rododendronów należy obserwować gdyż są to rośliny podatne na liczne choroby oraz ataki ze strony szkodników. Po dostrzeżeniu niepokojących objawów na krzewie należy natychmiast interweniować. Jeśli na liściach pojawią się plamy, zaburzenia kształtu lub struktury liści konieczne jest ich wyłamanie, a na resztę rośliny trzeba zastosować środek grzybobójczy. Natomiast jeśli na roślinie dostrzeżemy mozaikowate przebarwienia w rdzawym kolorze bądź są podgryzione może być to oznaka bytowania insektów. Wówczas należy wykonać oprysk rośliny owadobójczym. Chorująca roślina cierpi i traci na urodzie.
Najczęściej atakujące rododendrony choroby i szkodniki to m. in.:
- Fytoftoroza: Jest to choroba wywoływana przez grzyby, które rozprzestrzeniają się poprzez glebę i atakują korzenie rododendronów. Liście stopniowo brązowieją i zwijają. Choroba ta atakuje całą rośliną i prowadzi do jej obumarcia. Niestety rośliny chorującej nie da się wyleczyć gdyż jest ona porażoną. Należy ją wykopać, a następnie spalić aby nie przeniosła się na inne krzewy w ogrodzie.
- Plamistość: Cechuje się powstaniem na liściach dużych i nieregularnych brązowych plam. Jest to choroba uleczalna. Wystarczy spryskać rododendron środkiem z fungicydami.
- Grzyb Phytophthor ramorum: Powoduje brunatnienie wierzchołków pędów rododendrona, a następnie stopniowo schodzi w dół chorego pędu. Brak reakcji spowoduje iż choroba dojdzie do systemu korzennego rośliny, co doprowadzi do jej obumarcia. Kluczem do uratowania rośliny jest szybka reakcja poprzez wycięcie zarażonych miejsc oraz oprysk preparatem grzybobójczym.
- Kibitnik azaliaczek: Jest to szkodnik, który wygryza liście od dolnej strony. Tego szkodnika łatwo zwalczyć środkami owadobójczymi.
- Mączlik różanecznikowy: Szkodnik sprawia, że liście rododendrona stają się lepkie i żółkną. Przyczyną lepkości są larwy tego szkodnika żerując na dolnej częścią liścia. Szkodniki zwalcza się poprzez dwukrotny oprysk odpowiednim preparatem owadobójczym.
